Rozdział 25

Leżałam w pokoju i myślałam.
Gdy nagle do mojego pokoju wpadł Rafał.
- Ej mała co tam jak się masz po tej małej sprzeczce z panem idealnym - ostatnie dwa słowa wymówił z sarkazmem.
- Nie lubisz go co - stwierdziłam
- Chodziłem z nim do szkoły - mruknął z ironią 
Usiadłam.
- Co się stało że tak za nim nie przepadasz ??? - zapytałam
- Cóż miałem to nieszczęście chodzić z nim na siatkówkę i chórek i zawsze był lepszy przez co go znienawidziłem daj mi tylko słowo a jego piękna buźka już taka nie będzie - powiedział
- Jesteś super ale z tym to odpuszczę bo trochę się wkurzyłam że mi nie powiedział wcześniej za 4 dni on wyjedzie w trasę na 10 miesięcy i jak tu się nie wkurzyć ??? - zapytałam 
- Daj mu szansę a może nie miał okazji ci powiedzieć wiesz pogrzeb potem występ na festynie - powiedział
- Masz racje za szybko go oceniłam jesteś kochany - powiedziałam i mocno uściskałam mojego brata.
Wstałam i szybko poszłam do domu chłopaków.
zapukałam otworzył mi drzwi Kendall
- Karina !!! a co ty tu robisz co ??? - zapytała zszokowany.
- Am przyszłam do James'a chcę z nim porozmawiać - powiedziałam
Nagle do przed pokoju wpadli Carlos z Loganem byli w takim samym szoku jak Kendall.
- Karina tu czy coś się stało ??? - zapytał Carlito.
- Chcę pogadać z James'em - powtórzyłam ponownie.
- Chłopaki dajcie spokój i tak dowie prędzej czy później - powiedział Logan 
- O czym się dowiem ??? - zadałam kolejne pytanie 
- Idź do pokoju James'a - powiedział zrezygnowany Kendall.
Jak powiedział tak zrobiłam poszłam do pokoju James'a.
Otworzyłam drzwi a to co tam zobaczyłam złamało mi serce.
Zobaczyłam jak James całuje się z inną.
Łzy piekły mnie pod powiekami.
Nagle James oderwał się od dziewczyny.
- Karina to nie tak jak myślisz - powiedział szybko
- A jak !!! ty tylko całujesz inną ?!?! - krzyknęłam.
- Karina daj mi wyjaśnić wszystko - prosił
- Nie mam zamiaru słuchać twoich zmyślonych historyjek , a myślałam że jesteś inny - powiedziałam i wyszłam z jego pokoju.
- Zaczekaj jestem inny - powiedział złapał mnie za rękę.
- Właśnie widziałam jaki jesteś inny - powiedziałam i wyrwałam mu rękę z uścisku.
Wpadłam do domu jak błyskawica a jeszcze szybciej wpadłam do pokoju mojego i Laili.
Ponieważ pokój gościnny zajęła Natalia.
Laila wpadła do pokoju.
- Kari co się stało ??? - zapytała
Miałam tak ściśnięte gardło że nie mogłam nic powiedzieć.
Ona tylko podeszła usiadła obok mnie i mnie mocno przytuliła.
Wiedziała że tego właśnie teraz potrzebuje.

Rozdział 24 cz 2

- Myślisz że Fox i Sydney polubią Mentora ??? - zapytałam 
- Sydney na 100% a Fox to nie wiem jak ma zły dzień to chodzi i gryzie wszystkich po kostkach - powiedział.
- To mnie pocieszyłeś - mruknęłam kiedy weszliśmy na podwórko.
Weszliśmy do domu zdjęliśmy buty.
A w pobliżu ani żywego ducha. 
- Pewnie poszli do dziewczyn - powiedziałam 
- Ale Laila miała być u was z Carlitem - przypomniałam mu o tym
- Może wyszli gdzieś , myślisz że coś będzie z nich ??? - zapytał
- Mam nadzieje widać że coś mają do siebie - powiedziałam.
- FOX !!! - krzyknął mój chłopak.
A psiak posłusznie przyleciał się przywitać.
Ale gdy tylko zobaczył Mentora stanął jak wryty.
Mentor też był w szoku kiedy zobaczył tego malucha.
Podeszli do siebie zaczęli się obwąchiwać.
Na szczęście zaczęli się bawić.
- To co robimy jesteśmy sami - odezwał się James
- Może obejrzymy jakiś film co - zaproponowałam
- Spoko horror czy komedie - zapytał
- Komedia - odpowiedziałam automatycznie 

<<Oczami Carlos'a>>

Byliśmy razem z Lailą teraz w mieście na zakupach ponieważ nasza lodówka świeciła pustkami.
A wczorajszy wieczór był nie zapomniany świetnie się z nią bawiłem.
- To co powinniśmy kupić żeby lodówka była pełna i nikt się na skarżył ??? - zapytała wyrywając mnie z zamyślenia.
- Cóż - powiedziałem i wyjąłem listę zakupów albo raczej litanię kościelną.
- Trochę tu pobędziemy - stwierdziła moja towarzyszka i wzięła ode mnie listę 
- Tak - powiedziałem i weszliśmy do sklepu.

<<pół godziny później >>

Mieliśmy już wracać do domu po skończonych zakupach.
Po drodze mieliśmy dużo zabawy.
Kiedy wróciliśmy drzwi od domu były otwarte.
- Zapewne któryś z tych kochasiów wrócił - powiedziałem 
- Tak pewnie James ta zbłąkana owieczka wróciła - powiedziała na co zaczęliśmy się śmiać

<<moimi oczami >> 

Zanosiliśmy się śmiechem kiedy oglądaliśmy Noc w muzeum.
Nagle do domu weszli Carlos z moją psiapsiółą.
- A mówiłam że zbłąkana owieczka wróciła i przyprowadziła inną owieczkę - powiedziała 
A my spojrzeliśmy się na nią jak UFO.
- A właśnie Karina możemy pogadać na zewnątrz ??? - zapytał się James 
- No pewnie że tak - powiedziałam i poszliśmy do ogrodu.
- Chodzi o to że niedługo wyjeżdżamy w trasę koncertową na 6 miesięcy - powiedział
- Ale kiedy ??? - zapytałam 
- Za 4 dni po ogłoszeniu zwycięzcy konkursu - powiedział
- Od kiedy o tym wiesz ??? - zapytałam a on się zawahał
 - Od prawie 3 tygodni - powiedział.
- Kiedy miałeś zamiar mi o tym powiedzieć na dzień przed wyjazdem - krzyknęłam
- Karina proszę cię - powiedział
- Nie mam ci już nic do powiedzenia żegnam - powiedziałam
To było dla mnie za dużo po prostu weszłam do domu wzięłam psa i wyszłam.
Poszłam prosto do domu.
Po drodze czułam jak łzy płyną mi po policzkach.
Weszłam do domu i od razu poszłam do pokoju gościnnego.

Rozdział 24 cz 1

Rano obudziłam się u siebie w pokoju.
Czyli to nie był sen - pomyślałam i wstałam poszłam do łazienki.
Umyłam się i lekko umalowałam moje ubranie na dziś to:






Zgarnęłam na biurka Mp3 i zeszłam na dół.
Poszłam do kuchni i zrobiłam sobie kanapki i usiadłam przy stole.
- Cześć kochanie - powiedział James na wpół przytomny
- Cześć wiesz ze nie musiałeś spać w salonie - powiedziała przełykając kawałek kanapki.
- Wiem ale jeszcze byś się jeszcze obraziła na mnie - powiedział i usiadł obok mnie.
A ja podałam talerz z kanapkami.
- Kocham cię - powiedział i wziął jedną kanapkę z talerza.
- Ja ciebie też - powiedziałam 
- To gdzie się wybierasz w tym stroju ??? - zapytał i zilustrował mnie od stóp do głów.
- Na plaże pobiegać bo trochę się zaniedbałam - powiedziałam
- Aha spoko to może poczekaj na mnie ja wezmę swoje rzeczy i odprowadzisz mnie do domu - zaproponował 
- Byłoby super ale biorę też Mentora na spacer nie wiem polubił by się z Fox'em - powiedziałam 
- Na pewno nic się nie stanie - powiedział dojadając kanapki.
Potem poszedł się przebrać.
Zawołałam psa i założyłam mu smycz i kaganiec na pysk.
Z czego nie był zadowolony zresztą on nigdy nie lubił chodzić w kagańcu.
- Ok jestem gotowy - powiedział z chodząc z góry ze swoimi rzeczami.
Wyszliśmy i poszliśmy prosto w stronę plaży.
Ten sen cały czas nie dawał mi spokoju czy to na prawdę się wydarzy czy to tylko mój strach przed utratą James'a.
Naprawdę nie wiem i chyba na razie nie chcę wiedzieć.
- Ej co się stało jesteś jakaś taka mało mówna ??? - zapytał się mnie mój chłopak a przy tym wyrywając mnie z zamyśleń.
- Nie nic się nie stało tylko ten sen nie daje mi spokoju - powiedziałam.
- Już ci mówiłem że nigdy ale to prze nigdy bym cię nie skrzywdził - oświadczył 
- Nigdy nie mów nigdy - odparłam 
On zatrzymał się.
- Czyli co nie ufasz mi ?!?! - zapytał podenerwowany co zmusiło mnie do tego żeby się odwrócić i spojrzeć na niego.
- Oczywiście że ci ufam ale nie wiesz co się może wydążyć w przyszłości - powiedziałam 
- Wiem że na pewno będziemy razem że pewnego dnia wyjdziesz za mnie i będziesz przepięknie wyglądać w sukni ślubnej , wiem że będziesz matką moich dzieci , tego mogę być pewien na 100% - powiedział a w jego głosie było słychać że był pewien tych słów. Złapał mnie za rękę.
Ja nie wiedziałam co powiedzieć byłam w szoku po tym co powiedział
- James. Ja nie wiem co powiedzieć - odparłam.
- Nie musisz mówić nic , tylko proszę cię o jedno - powiedział
- O co takiego ??? - zapytałam
- Nigdy już nie wątp w moje uczucia do ciebie nigdy obiecujesz - powiedział
- Obiecuje na życie Mentora - powiedziałam i mocno się do niego przytuliłam.
Szliśmy dalej po plaży trzymając się za ręce.
Nagle podeszła do nas dziewczynka może rok starsza od Natalii.
Złapałam psa krócej na smycz , w razie gdyby coś mu odbiło. 
- Czy mogę prosić i autograf panie Maslow ??? - zwróciła się do mojego chłopaka i podała mu zeszyt i długopis.
- Oczywiście jak na imię - zapytał  
- Ca... Cam ... Camila - wyjąkała ta mała
James złożył autograf i oddał zeszyt małej   
Po czym oddał jej notatnik.
- Dziękuje bardzo - powiedziała z wielkim uśmiechem na twarzy.
A zaraz do nas podeszła mama dziewczynki.
- Czy córka może sobie zdjęcie ??? - zapytała i wyjęła aparat fotograficzny.
- Naturalnie , Kari chyba nie masz nic przeciwko co - zapytał
- To ty się mnie pytasz czy możesz sobie zrobić zdjęcie z fankom przecież wiesz że TAK - powiedziałam z naciskiem na ostatnie słowo. 
Spojrzałam się na niego jak na UFO.
(od aut. Kari zdrobnienie od imienia Karina )
Ja odeszłam z psem kawałek dalej.
- Mentor siad - powiedziałam a pies posłusznie wykonał polecenie.
James ustawił się do zdjęcia z dziewczynką.
- Masz bardzo ładnego psa , rzadko spotyka się psy tak wielkie jak twój - powiedziała mama Camili.
- Domyślam się ale ja nie przepadam za małymi pieskami - powiedziałam. 
- My same mamy w domu Amstafa - powiedziała robiąc parę zdjęć.
- Czy mogę sobie zrobić zdjęcie z tobą i twoim psem ??? - zapytał Camila.
- Ty chcesz zrobić sobie zdjęcie ze mną ??? - zapytałam zdziwiona.
- Tak. Mogę pliisss  - prosiła 
- No dobrze - powiedziałam i podeszłam z psem do James'a.
Ustawiliśmy się wszyscy do zdjęcia.
Po tej jakże udanej sesji zdjęciowej.
Porozmawiałam jeszcze trochę na temat psów z mamą Camili.
A James zajął się wyżej wymienioną dziewczynką.
- No my musimy już lecieć - powiedziałam.
- No dobrze miło było cię poznać - powiedziała Carolyn (mama dziewczynki)
- Mnie też było miło - powiedziałam wzięłam Mentora i James'a i poszliśmy do ich domu.

Ogłoszenie

http://kca.nick.com.pl/glosowanie#category:Favourite_Music_Group



Ludzie słuchajcie jeśli nie chcecie aby tych pięciu idiotów wygrało galę KCA głosujcie na BTR 

Rozsyłajcie dalej ten link chłopcy muszą wygrać za wszelką cenę

Rozdział 23

Powoli odzyskiwałam przytomność , nie bardzo pamiętam co się stało.
Kiedy otworzyłam oczy oślepiło mnie białe światło więc szybko je zamknęłam.
I spróbowałam jeszcze raz tyle że powoli.
Kiedy się udało rozejrzałam się dookoła.
Były białe ściany , naprzeciwko drugie łóżko i krzesło.
Na którym leżała jakaś dziewczyna.
Już się zorientowałam że jestem w szpitalu.
Odwróciłam głowę w stronę dziewczyny i spojrzałam na nią.
- O widzę że się pani już obudziła - powiedziała
- Tak - powiedziałam
- A gdzie moje maniery nazywam się Cole Stars - powiedziała
- Miło mi nazywam się Karina Campbell - odpowiedziałam.
- To jak tu trafiłaś ??? - zapytałam
- A cóż miałam nieszczęśliwy wypadek i musieli operacyjnie składać mi nogę ale już jest lepiej a ty jak tu trafiłaś ??? - powiedziała
- Ja zasłabłam i uderzyłam głową w umywalkę i rozcięłam sobie głowę - powiedziałam  
- Musiałaś nieźle napędzić stracha swojemu chłopakowi - powiedziała
James więc był ze mną tylko że gdzie jest teraz ???
- Tak pewnie był przerażony - powiedziałam i w tej chwili do sali wszedł James
Co prawda miał na głowie kaptur i okulary przeciw słoneczne ale wszędzie bym go poznała.
- Obudziłaś się nareszcie , nawet nie wiesz jak się martwiliśmy - powiedział
- Zaraz jak to MY - zapytałam 
- No ja , chłopaki , Laila , Natalia , Destiny i Kelly a i oczywiście Mentor nawet Fox - powiedział z uśmiechem 
- To znaczy że Mentor jest tu z nami w L.A - powiedziałam 
- Tak i ktoś jeszcze chcę cię zobaczyć - powiedział a do sali wszedł mój kuzyn Rafał
- Cześć mała jak się czujesz ??? - zapytał
- Boże Rafał co ty tu robisz przecież miałeś studiować - powiedziałam
- Ja też mam prawo do wakacji - powiedział
- No w sumie tak - powiedziałam
- Lepiej szybko wracaj do zdrowia bo moja mama odchodzi od zmysłów - powiedział
- Wiem ale już wszystko okej i pewnie nie długo wyjdę do domu - powiedziałam 
- Wiesz co cieszę się że przywiozłaś ze sobą tego potwora mam okazję uciec od mamy na kilka godzin - powiedział
Na co zaczęliśmy wszyscy się śmiać 
- Tak - powiedziałam 
- Ej mam coś dla ciebie - powiedział mój kuzynek 
- A co takiego ??? - zapytałam 
A on zza pleców wyjął misia 

 
- O mój Boże czy to nie ten sam miś którego ... - nie dokończyłam bo mi przerwał 
- Którego dałaś mi kiedy wyprowadzałem się z mamą do L.A kiedy miałem 5 lat to ten sam. Zabieram go wszędzie ze sobą na dłuższe wyjazdy tak jak na studia bo on przynosi mi szczęście - powiedział i podał mi przytulankę.
- Wiesz nie musisz mi go oddawać wiesz o tym - powiedziałam 
- Wiem ale mnie już pomógł teraz twoja kolej - powiedział
- No niestety ja nic dla ciebie nie mam - odezwał się James
- Wystarczy to że jesteś tu ze mną - powiedziałam  
Nagle poczułam rozrywający ból w okolicy czoła i skroni.
Złapałam się za głowę.
- To ja lepiej pójdę po lekarza - powiedział mój chłopak i wyszedł
Kiedy wrócił z lekarzem zrobiono mi jakieś badania.
- No cóż nie ma wstrząśnienia mózgu a ni niczego podobnego , myślę że możesz wrócić do domu tylko mogą się zdarzać jeszcze zasłabnięcia i bóle migrenowe ale wystarczy że weźmiesz jakiś środek przeciw bólowy - powiedział
- Świetnie - powiedziałam
- To co ja pojadę po ciuchy dla ciebie a ty zostań ze swoim księciem z bajki - powiedział i puścił do mnie oczko
I wyszedł a James usiadł obok mnie.
- Ale nam stracha narobiłaś - powiedział
- Tak przepraszam was za to szczególnie ciebie - powiedziałam 
- A co się właściwie stało że uciekłaś - zapytał
- Nie nic takiego miałam tylko zły sen - powiedziałam
- A opowiesz go ??? - spytał ponownie
- No cóż śniła mi się że pewnego dnia gdy do ciebie przyszłam zastałam cię z jakąś inną w łóżku - powiedziałam i czułam jak łzy zbierają mi się w oczach.
- Karina kochanie to był tylko sen ja prze nigdy bym ci czegoś takiego nie zrobił - powiedział stanowczo i wziął mnie za rękę
- Obiecujesz ??? - zapytałam
- Obiecuje na życie Fox'a - powiedział

<<Pół godziny później >>

Kiedy Rafał wrócił z ubraniami dla mnie.
Poszłam do łazienki i się przebrałam poszłam po wypis do lekarza.
A potem do domu.
Kiedy dojechaliśmy na miejsce wysiadłam z samochodu.
Wzięłam misia i poszliśmy do domu.
A tam normalnie jak jakieś zebranie było mnóstwo ludzi.
Laila rzuciła mi się na szyje a pode mną ugięły się kolana.
- Aż tak jestem ciężka ??? - zapytała
- Nie tylko jest trochę słaba - powiedziałam 
- Boże jak ty nas wystraszyłaś - powiedział Kendall
- Przepraszam nie chciałam - powiedziałam 
- Nic się nie stało dobrze że Logi zna pierwszą pomoc bo inaczej byś się wykrwawiła - powiedział Carlito.
- Dziękuje - powiedziałam 
- Nic takiego , a teraz przepraszam was ale umówiłem się z Des - powiedział i wyszedł.
- Ja i Kelly też mamy plany więc wiecie pa - powiedział Kendall i również wyszedł
- Wiesz bo ja i Carlos też jesteśmy umówieni na wspólny film - powiedziała moja przyjaciółka
- Idź i baw się dobrze - powiedziałam do niej a on mnie tylko przytuliła.
I wyszli a ja zaczęłam się rozglądać po domu.
- A gdzie moje kochanie ??? - zapytałam 
- No tu stoję - odezwał się James
- Nie ty tylko mój Mentor - powiedziałam
- No super rzucony dla psa - powiedział z sarkazmem na ustach.
A ja zaczęłam wołać psa.
- Ciociu gdzie jest Mentor ??? - zapytałam 
- Rafał go wziął na spacer - powiedziała 
A ja tylko wywinęłam się do pokoju razem z James'em.
- Lekarz kazał ci zdjąć bandaż jak tylko wrócimy do domu - powiedział mój książę.
Wzięłam piżamę i poszłam do łazienki.
Napuściłam sobie wody do wanny.
Potem rozebrałam się do naga i stanęłam przed lustrem i ostrożnie zdjęłam bandaż.
Pod nim miała ranę na której były założone z trzy szwy.
Potem wskoczyłam do ciepłej wody i czułam jak wszystkie złe chwile znikają.
 Potem dokładnie wymyłam całe swoje ciało prócz głowy bo nie mogę zamoczyć szwów bo inaczej pękną i zaczęłabym krwawić.
Potem ubrałam się w piżamę.
Wróciłam do pokoju i zerknęłam na telefon miałam 2 SMS'y jeden od Des a drugi od Kelly.
Pierwszy od Des.

Dobrze że już wyzdrowiałaś byliśmy przerażeni ;)   

A drugi od Kelly

Nigdy więcej nas tak nie strasz dobrze :)  

Zerknęłam na zegarek była godzina 19:30.

A czułam się jakby była nie wiem  3:00 nad ranem.

Spojrzałam na swoje łóżko gdzie James już leżał

- Przepraszam a gdzie ja mam spać ??? - zapytałam

A on tylko przesunął się i poklepał miejsce obok siebie.

- Zapraszam - powiedział uśmiechem 

- Chyba śnisz nie mamowy żebym spała z tobą w jednym łóżku - powiedziałam.

- Przecież nie będziemy nic robić no chyba że chcesz - powiedział z cwaniackim uśmieszkiem.

- Weź się lecz ja nie preferuje spania we dwoje - powiedziałam

- To masz pecha bo twoja ciocia pozwoliła mi dziś nocować u was a skoro Rafał wrócił to znaczy że jego sypialnia jest zajęta a Laila przenocuje u nas więc jesteś na mnie skazana kwiatuszku - powiedział 

- Słuchaj jedyny facet obok którego położę się na łóżku to ten za którego w przyszłości wyjdę - powiedziałam.

- No to będę musiał ci się oświadczyć - powiedział i puścił mi oczko.

A ja zrobiłam się czerwona na twarzy.

Podeszłam do niego i wyjęłam mu z pod głowy jedną z poduszek i skierowałam się do salonu.

Ułożyłam się wygodnie i przykryłam kocem.

Już zaczynałam zasypiać gdy usłyszałam jak ktoś schodzi na dół.

Podchodzi do kanapy i nachyla się nade mną.

- Kocham cię za tą niedostępność - powiedział mi do ucha.

Poczułam jak bierze mnie na ręce i że wchodzimy po schodach.

Czułam jak James kładzie mnie na łóżko i okrywa kołdrą.

- Dobrej nocy kwiatuszku - szepnął do ucha.

Wyszedł i zamkną drzwi.

Tym razem zasnęłam bardzo szybko.

Proszę o komentarze       

       


  

Rozdział 22 cz 2

<< Oczami James'a>> 

Usłyszeliśmy głośny łupnięcie w łazience gdzie była Karina.
Wszyscy zerwali się z miejsc i pobiegli pod łazienkę.
Mentor zaczął być nie spokojny bo zaczął drapać w drzwi.
- Karina !!! - krzyknęła Laila
- Kochanie wszystko ok - zapytałem brak odpowiedzi.
- Karina proszę cię odezwij się - powiedziała podenerwowana Natalia ten sam rezultatu.
Ja nagle poczułem jak cala krew odpływa z całej moje twarzy.
Zresztą chłopaka też byli przerażeni.
- Laila zabierz małą stąd - powiedział Carlos a Laila posłusznie wykonała polecenie.
Carlito próbował otworzyć drzwi uderzając z bara.
Niestety bez żadnego skutku.
Potem dołączyli do niego Kendall i Logan walili na zmianę.
Drzwi ani drgnęły.
- Chłopaki czekajcie - powiedziałem.
Kiedy się odsunęli podszedłem do drzwi i z całej siły kopnąłem.
Zawiasy wreszcie ustąpiły.
Kiedy Kendall i Logan zabrali drzwi to co zobaczyliśmy było straszne.
Karina leżała na podłodze.
Wszędzie było mnóstwo krwi.
Cofnąłem się i szybko oparłem się o ścianę bo myślałem że sam tam zejdę.
- Ej spokojnie dwóch ofiar nam nie trzeba - powiedział Kendall.
- Chłopaki dajcie jakiś ręcznik szybko Karina rozcięła sobie głowę - powiedział Logan i wszedł do środka.
To dobrze że Logi znał pierwszą pomoc.
Carlos szybko podał mu ręcznik.
Kendall szybko pobiegł po apteczkę.
Podał ją Loganowi a ten zaczął wyjmować gazę i bandaże.
W miarę możliwości opatrzył ranę na głowie mojej dziewczyny.
Czułem się beznadziejnie że nie mogłem nic zrobić.
- James. Chodź tu jesteś mi potrzebny - powiedział Logan
- Zrobię wszystko - powiedziałem
- Weź ją ostrożnie na ręce i przenieś na kanapę - powiedział
Jak powiedział tak zrobiłem.
Delikatnie przeniosłem ukochaną na kanapę.
- Trzeba ją szybko zawiść do szpitala - powiedziałem
- Pilot mówi że ląduje za 30 minut - powiedział Kendall
A ja zwróciłem się do Kariny
- Proszę cię wytrzymaj dla mnie , dla siebie , dla nas - powiedziałem do niej delikatnie.
Nagle poczułem jak ktoś puka mnie w ramię.
Odwróciłem się zobaczyłem Nati.
I dopiero teraz zobaczyłem jak bardzo są do siebie podobne.
- Ona lubi jak ktoś jej śpiewa - powiedziała niemal czysto po angielsku.
- A zwłaszcza lubi słuchać twojego solo w Cover Girl - dodała Laila
Trzymałem ją za rękę i nuciłem Cover Girl 

<< Oczami Logana >>    

Po tym jak opatrzyłem głowę Karinie umyłem ręce z krwi.
Udało nam się razem z Carlosem jakoś założy drzwi z powrotem na zawiasy.
Ale i tak był na niech odbity numer buta Jamesa i jego cała podeszwa.
James cały czas siedział przy niej.
Taki związek zdarza się raz na milion.
Ja postanowiłem zadzwonić do mojej dziewczyny.
( J - Ja  D - Destiny )
D - Cześć kochanie 
J - Hej dzwonie i chcę powiedzieć że nasza podróż zmienia trochę trasę
D - Ale jak to ???
J - Po lądowaniu jedziemy prosto do szpitala
D - Co się stało ?!?!
J - Karina rozcięła sobie głowę o umywalkę 
D - O mój boże 
J - Tak nie wiemy co dokładnie stało 
D - Do którego szpitala jedziecie
J - Prawdo podobnie do szpitala Świętego Marka bo jest najbliżej
D - Jak tylko wylądujecie zadzwoń do mnie
J - Dobrze kocham cię
D - Ja ciebie też - powiedziała i się rozłączyłem
Wróciłem do reszty.

<< Pół godziny później >>

<< Oczami James'a >>

Jak tylko wysiedliśmy karetka już na nas czekała.
Zabrali Karinę do szpitala.
A mnie razem z nią prędzej bym się wyrzekł całej mojej kariery niż ją zostawił.
Jak tylko dojechaliśmy zabrali ją na ostry dyżur.
A mnie kazali zaczekać na zewnątrz.
Kiedy z jej sali wyszedł lekarz szybko do nie podszedłem.
- Panie doktorze i co z nią ??? - zapytałem
- A kim pan jest dla pacjentki ??? - zapytał
- Jestem jej chłopakiem - odpowiedziałem
- Zszyliśmy ranę na głowie na szczęście to nie było nic dużego powinna się ocknąć niebawem - powiedział
- Dziękuje panu naprawdę - powiedziałem
Wszedłem do sali a moja dziewczyna leżała na łóżku.
Głowę miała obandażowaną.
Usiadłem obok niej i trzymałem ją za rękę.
I czekałem aż się obudzi.    

Rozdział 22 cz 1

Byłam na jakimś pustkowiu.
Wszystko wokół mnie było białe.
Nagle znalazłam się w jakimś pomieszczeniu w którym był kominek i dwa krzesła ustawione naprzeciw siebie.
- Karina córeczko - usłyszałam głos mamy szybko się odwróciłam
i zobaczyłam ją a łzy same zaczęły mi płynąć po policzkach

<<Oczami Laili >>  

Karina zasnęła James'owi na kolanach.
Natalia nie mogła się nadziwić chłopakami co chwile podchodziła do któregoś i sprawdzała co robi to było urocze.
Carlos i Logan grali w Playstation Kendall coś tam brzdąkał na gitarze.
A James tylko siedział pewnie dlatego że nie chciał obudzić Kariny.
Usiadłam naprzeciwko jego.
Zauważyłam że moja przyjaciółka płaczę przez sen.
- James spójrz ona płacze - powiedziałam
A on spojrzał na nią i odsuną z jej twarzy nie sworne pasma włosów.
- To wyjaśnia dlaczego mam mokre kolana - powiedział
Ja uśmiechnęłam się tylko cicho.
I spojrzałam na Mentora który śpi pod jego nogami.
- James jak myślisz pozwolą na przekroczyć granicę z nim ??? - zapytałam i wskazałam na psa.
- Tak najważniejsze żeby był zdrowy i był szczepiony to im wystarczy żeby go przepuścili - powiedział
- Mam nadzieje bo Mentor to jedyna rzecz po tacie jaką Karina ma - powiedziałam
- Tak. Ciekawe co jej się śni że płacze ??? - zapytał
- Nie wiem - powiedziałam.
Nagle podleciała do nas Nati z kartką papieru i długopisem.
- Z tego wszystkiego zapomniałam poprosić o autograf - powiedziała
I podała kartkę James'owi
- Natalia będziesz jeszcze ich miała dość - powiedziałam
- Ja nigdy nie będę miała dość wspaniałego James'a - powiedziała
- Prędzej to ona da nam popalić - odezwał się James oddając kartkę 11 latce.
- Oj tak - powiedziałam
Nagle Karina obudziła się z krzykiem.
- NIE !!! - krzyknęła
- Karina spokojnie to tylko sen - powiedziałam.
- Kochanie co się stało ??? - zapytał Dragon. (od aut: Pseudo James'a )
A ona kiedy tylko zobaczyła że leży na kolanach swojego chłopaka szybko wstała.
Kiedy ten chciał ją dotknąć
- Nie dotykaj mnie - powiedziała i szybko pobiegła w stronę Toalety.
A pies za nią.
Wszyscy przyglądali się tej scenie.
- Stary coś ty jej zrobił ??? - zapytał Kendall
- No właśnie nic - odpowiedział 
Ja nie wiele myśląc poszłam w stronę toalety a za mną James.

<< Moimi Oczami >> 

 Zamknęłam się w toalecie i zaczęłam płakać.
Nie mogłam uwierzyć że coś takiego może się wydarzyć.
- Karina - zawoła mnie moja przyjaciółka
- Odejdźcie, proszę zostawcie mnie w spokoju - powiedziałam łamiącym się głosem
- Co się stało proszę cię wyjdź z stamtąd - powiedział J.M
- Proszę was zostawcie mnie - błagałam.
- Ale powiedz co się stało - nalegała Laila
- To nic takiego proszę was musicie mi zaufać - powiedziałam.
Potem usłyszałam jak odchodzą.
Przecież to nie możliwe żeby on mnie skrzywdził przecie obiecał.
A może to tylko sen ???
Nie mam pojęcia zresztą pożyjemy zobaczymy.
Wstałam i podeszłam do lustra cały makijaż był rozmazany.
Chciałam go zmyć ale nagle poczułam jak uginają się pode mną kolana.
A ja uderzyłam głową w umywalkę potem już tylko ciemność 


  




    

Rozdział 21

<<Trzy dni później >>

Dziś był pogrzeb mamy.

Wstałam i od razu się przebrałam na pogrzeb to był taki zestaw:

Potem zaczęłam pakować po cichu wszystkie figurki , zdjęcia , książki i kryształy.

Musiałam być cicho bo James spał na kanapie w salonie.

Nagle zauważyłam że jedna z figurek przypominająca aniołka ma oderwane skrzydło.

Postanowiłam ją skleić.

W drodze do kuchni jak to ja musiałam się potknąć i upuścić posążek.

Aniołek z wielkich hukiem rozbił się o podłogę.

Do kuchni wpadł zaspany James.

- Co się dzieje ??? - zapytał 

- Nic tylko potłukłam figurkę - powiedziałam i zaczęłam zbierać okruchy.

I jak by tego było mało musiałam się jeszcze skaleczyć.

- Ała - powiedziałam kiedy jeden z odłamków przeciął moją skórę.

- Pokaż - powiedział James i wziął moją rękę żeby obejrzeć skaleczenie.

- To nic wielkiego pójdę po plaser do łazienki - powiedziałam i poszłam na górę do łazienki.

<< Oczami James'a >>       

Karina po śmierci mamy stała się rozkojarzona.

Najpierw omal nie złamała ręki na schodach gdy z nich sfrunęła , 

Potem pomyliła jedzenie dla psa z naszym obiadem , następnie chciała iść z psem na spacer w piżamie , a teraz ta figurka źle się z nią dzieje.

Zebrałem resztę figurki z podłogi i wyrzuciłem do kosza.

Martwiłem się o Karinę i to bardzo.

Wiem że śmierć kogoś z rodziny boli zwłaszcza swojej.

Zerknąłem na zegarek była 10:12 a o 12:00 miał być pogrzeb.

<<Moimi Oczami >>

   Zeszłam na dół w kuchni urzędował James i szykował kanapki dla wszystkich na śniadanie.

- James nie musiałeś się poświęcać i szykować śniadania , sama bym to zrobiła - powiedziałam

- Tak a przy tym palce byś sobie od kroiła co nie ma mowy - powiedział

- O co ci chodzi ??? - zapytałam

- O to że od trzech dni masz same wypadki albo gafy - powiedział

- Nie wiem o czym mówisz - powiedziałam

- O tym że prawie byś sobie rękę złamała potem jedzenie dla psów zamiast obiadu , następnie chciałaś iść z psem na spacer w piżamie a teraz skaleczyłaś się o tego aniołka - powiedział 

A ja poczułam się bez silna.

- Masz racje po śmierci mamy mam wrażenie że nade mną wisi jakieś fatum że bez niej nie będę mogła samodzielnie żyć - powiedziałam

I w tej chwili na dół zeszły Lajla i Natalia.

- Cześć wam - powiedziała już ubrana Laila.

         

Laila nie ważne gdzie i w jakiej sytuacji zawsze wygląda szałowo.

- Hej słyszeliśmy jak się spieracie o co poszło ??? - zapytała Natalia

- O nic takiego zjadajcie śniadanie i trzeba się zbierać - powiedziałam

Kiedy dziewczyny zjadły śniadanie James poszedł się przebrać.

- Czemu nic nie zjadłaś ??? - zapytała Laila

- Nie chcę mi się jeść - odpowiedziałam.

O godzinie 11:30 wyjechaliśmy z domu.

Najpierw pożegnanie a potem odprowadzenie na cmentarz.

Kiedy wszyscy zaczęli już się rozchodzić ja zostałam.

Niebo pociemniało i znosiło się na to że będzie padać.

Zupełnie tak jakby matka natura płakała i żegnała się razem z nami.

No i wreszcie lunął deszcz takiej ulewy nie było od lat.

- Karina chodź musimy iść bo pada będziemy chorzy - powiedziała Laila

- Wy idźcie ja dołączę do was później - powiedziałam 

- Jeśli tego chcesz - powiedziała

- Tak tego chcę - odpowiedziałam

I poszły do samochodu a ja siedziałam dalej z mamą.

- Ja nie potrafię bez ciebie żyć - powiedziałam na głos

- A może warto najpierw spróbować - ktoś powiedział ja szybko się odwróciłam się to był James.

- Boże. Wystraszyłeś mnie - powiedziałam 

- Nie chciałem , po prostu martwię się o ciebie - powiedział i mnie przytulił mocno do siebie.

A ja czułam się bezpieczna przy nim.

Nawet nie wiem jak on to robi ale od razu pomyślałam że mama jest teraz szczęśliwa.

- Twoja mama na pewno by nie chciała żebyś z jej powodu płakała - powiedział

- Pewnie masz rację - powiedziałam 

- Ja zawsze mam rację , zresztą pomyśl o tym że ona już nie cierpi z powodu choroby - powiedział.

- Tak i to jest najważniejsze - powiedziałam

- To co wracajmy bo nasz samolot już pewnie czeka - powiedział

Wstaliśmy i pojechaliśmy do domu po nasze rzeczy.

Dom zostawiliśmy Robertowi ale wszystkie cenne dla mnie rzeczy zostały zabrane.

Potem przebrałam się w coś suchego i pojechaliśmy na lotnisko gdzie czekał na nas prywatny samolot BTR'u.

Kiedy wystartowaliśmy to od razu zasnęłam James'owi na kolanach.

Tym razem to tyle proszę o komentarze ;)